วันที่สองของพิธีสำคัญในพระราชวังเริ่มต้นด้วยความเปลี่ยนแปลงที่ไม่มีใครคาดคิด — คุณหญิงปราณี ก้าวลงจากรถหลวงอย่างสง่างาม ท่ามกลางเสียงซุบซิบที่กระจายไปทั่วสนามหญ้าอย่างรวดเร็ว
“วันนี้…ไม่มีเจ้าคุณพระฯ?”
เสียงกระซิบของผู้ติดตามคนหนึ่งสะท้อนถึงความสงสัยในใจของทุกคนคุณหญิงปราณีไม่ได้ตอบคำถามใด ๆ เพียงยิ้มบาง ๆ แล้วก้าวเข้าไปในงาน พร้อม ท่านผู้หญิงอรอนงค์ ซึ่งมาในชุดไทยสีฟ้าอ่อน งดงามราวภาพวาด ท่ามกลางสายลมเย็นแห่งฤดูฝนที่เพิ่งเริ่มต้น
บรรยากาศในพิธีเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด ทุกการเคลื่อนไหวดูจะมีความหมายที่มากกว่าที่ตาเห็น เมื่อ คุณหญิงชยุตรา เดินเข้ามาสมทบพร้อมกลุ่มข้าราชการหญิงคนสนิท เสียงในใจของผู้ร่วมงานแทบไม่ต่างกัน: เกิดอะไรขึ้นเบื้องหลังการเปลี่ยนตัวอย่างกระทันหันนี้?
แม้พิธีจะดำเนินไปตามกำหนดการ แต่เงาของความเงียบและปริศนาก็ปกคลุมตลอดช่วงบ่าย — ใครกันแน่ที่อยู่เบื้องหลังการตัดสินใจครั้งนี้? และการที่เจ้าคุณพระฯ ไม่ปรากฏตัวในวันสำคัญ…คือสัญญาณของบางสิ่งที่กำลังเปลี่ยนแปลง?ในวังหลวง ไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้นโดยไม่มีเหตุผล และทุกการมาเยือน ล้วนมีนัยที่ไม่ควรมองข้าม…